Laatste nacht in busje

Vandaag besluiten we om de stad verder te ontdekken. Dat doen we met de tram en de gondola, ofwel skilift. Met een tram van +/- 1920 rijden we rondjes door de stad langs de bezienswaardigheden. In de tram vragen we aan een soort conductrice van de tram waar we naar de gondola moeten. Het blijkt dat we nog een stuk met het openbaar vervoer moeten. Bij de halte waar we uitstappen, stapt zij ook even met ons uit. Ze vertelt hoeveel geld we in de bus moeten betalen hoe vaak die rijdt en waar we het beste over kunnen steken om niet onder een auto te komen. Het was dat ze weer in de tram moest, anders was ze nog met ons mee gelopen om ons op de bus te zetten.

Na een rit van ruim een half uur met de bus komen we bij de gondel. We gaan naar de hoogste berg van Christchurch, vanwaar we een adembenemend uitzicht hebben over de stad en zijn omgeving. Erg de moeite waard.

Christchurch is een hele uitgestrekte stad met weinig hoogbouw. De bezienswaardigheden zijn allemaal geconcentreerd in een klein gebied in het centrum. Erg overzichtelijk. Lopend door de stad zien we toch dat veel historische gebouwen meer beschadigd zijn door de aardbeving dan we in eerste instantie dachten. Het schijnt dat de schade onder de grond nog groter is. (electra, water leiding etc.)

Op de camping ontmoeten we een Nederlands stel wat net aan is gekomen. We hebben een gezellige avond, die te kort is om al onze belevenissen te vertellen. (daarom is deze site zo fijn) Voor we het weten is het bedtijd. Onze laatste nacht in ’t busje. Aaaaaaahhhhhhhhhhhhhh.......................