Blue Mountains
14 Maart 2013 | Australië, Katoomba
Het is bewolkt vandaag. Dat hebben we nog niet eerder meegemaakt, maar is voor het rijden wel prettig.
Het landschap verandert weer. Nog steeds mooi groen, maar nu getooid met bloemen. De bermen staan vol met veelal roze en blauwe bloemen. Als tuinliefhebbers is dit een feest.
We gaan vandaag richting het westen, naar de Blue Mountains. (Deze bergen danken hun naam aan de leisteen kleurige mist afkomstig van de olie van de eucalyptusbomen)
Voor we er erg in hebben zitten we al in Sydney. Het is te merken aan de bebouwing, de drukkere en bredere wegen, maar alles zeer overzichtelijk. Dan zien we een bord "botanische tuin". Kunnen we natuurlijk niet overslaan. Deze tuin is zo uitgestrekt, dat je er grotendeels met de auto doorheen kunt rijden. Ze hebben hier ook de ruimte.
In het centrum van de tuin hebben ze borders met wandelpaden aangelegd. Dus tijd voor een wandeling. Hier zien we de meest voorkomende planten van Australië samen gebracht in een klein gebied. Interessant om de diversiteit en variatie in planten te zien en te weten te komen hoe ze heten. En het ruikt hier zo lekker, heel apart. En uiteraard ontbreken de bonte vogels hier niet. Dit is genieten met een grote G. We zouden hier dagen kunnen doorbrengen, maar gaan weer verder.
Aan het begin van de route naar de Blue Mountains gaan we naar een informatiepunt. Dat blijkt een goede zet. Want behalve informatie geven, regelt de mevrouw aan de balie een campingplek voor ons. De laatste plek met stroom in Katoomba volgens de dame! Er is komend weekend namelijk een drukbezocht muziekfestival en de campings zijn in dit gebied, tegen de verwachting in, dun bezaaid. Dus we boffen.
De weg er naar toe is zeer heuvelachtig waarbij de camper bij het klimmen veel moeite heeft de berg op te komen. In dit gebied zijn de hoogste bergen van Australië. Ook zijn er veel wegwerkzaamheden, door verbreding cq verlegging van de weg. Een hele klus hier, omdat men stukken door de bergen moet graven. Respect!
Als we rond vier uur bij de camping in Katoomba komen, stelt Ben voor om naar de beroemde drie gezusters (in dit geval geen kroeg) te lopen. Omdat het hier al tegen acht uur donker is, geen slecht idee.
Over de zussen doet een legende de ronde, die onterecht aan de Aboriginals wordt toegewezen. Het verhaal gaat als volgt: Drie zussen werden verliefd op drie mannen van een andere stam. Het was echter volgens hun wetten verboden met ze te trouwen. Er ontstond een gevecht. Om de zussen te beschermen veranderde een wijze ze in steen. Jammer genoeg overleed de wijze tijdens het gevecht en kon niemand ze weer terug veranderen.
Doet het altijd goed zo'n verhaal. (Al is het een verzinsel voor de toeristen)
Het is een hele klim er naar toe, maar zeer de moeite waard. Je kijkt vanaf een platform zo op de beroemde rotsformatie en het honderden meters diepe dal in. Woorden schieten te kort. (en niet omdat we buiten adem zouden kunnen zijn)
Vervolgens wandelen we naar de Katoomba Falls via een smal pad en over de uit de rotsen uitgehakken trappen, met treden van soms wel 40 cm hoog. Dankzij haar nieuwe knietje heeft Marijke geen centje pijn en houdt het makkelijk een paar uurtjes vol.
We zijn moe en vol van alle indrukken van deze dag, maar uiterst tevreden. Als we eenmaal binnen zitten, horen we de regen op het dak tikken. Dat belooft wat voor morgen.
We kunnen inmiddels uitstekend overweg met de IPad. Even wat googlen en apps aangeschaft en zie daarvhet resultaat!
Het landschap verandert weer. Nog steeds mooi groen, maar nu getooid met bloemen. De bermen staan vol met veelal roze en blauwe bloemen. Als tuinliefhebbers is dit een feest.
We gaan vandaag richting het westen, naar de Blue Mountains. (Deze bergen danken hun naam aan de leisteen kleurige mist afkomstig van de olie van de eucalyptusbomen)
Voor we er erg in hebben zitten we al in Sydney. Het is te merken aan de bebouwing, de drukkere en bredere wegen, maar alles zeer overzichtelijk. Dan zien we een bord "botanische tuin". Kunnen we natuurlijk niet overslaan. Deze tuin is zo uitgestrekt, dat je er grotendeels met de auto doorheen kunt rijden. Ze hebben hier ook de ruimte.
In het centrum van de tuin hebben ze borders met wandelpaden aangelegd. Dus tijd voor een wandeling. Hier zien we de meest voorkomende planten van Australië samen gebracht in een klein gebied. Interessant om de diversiteit en variatie in planten te zien en te weten te komen hoe ze heten. En het ruikt hier zo lekker, heel apart. En uiteraard ontbreken de bonte vogels hier niet. Dit is genieten met een grote G. We zouden hier dagen kunnen doorbrengen, maar gaan weer verder.
Aan het begin van de route naar de Blue Mountains gaan we naar een informatiepunt. Dat blijkt een goede zet. Want behalve informatie geven, regelt de mevrouw aan de balie een campingplek voor ons. De laatste plek met stroom in Katoomba volgens de dame! Er is komend weekend namelijk een drukbezocht muziekfestival en de campings zijn in dit gebied, tegen de verwachting in, dun bezaaid. Dus we boffen.
De weg er naar toe is zeer heuvelachtig waarbij de camper bij het klimmen veel moeite heeft de berg op te komen. In dit gebied zijn de hoogste bergen van Australië. Ook zijn er veel wegwerkzaamheden, door verbreding cq verlegging van de weg. Een hele klus hier, omdat men stukken door de bergen moet graven. Respect!
Als we rond vier uur bij de camping in Katoomba komen, stelt Ben voor om naar de beroemde drie gezusters (in dit geval geen kroeg) te lopen. Omdat het hier al tegen acht uur donker is, geen slecht idee.
Over de zussen doet een legende de ronde, die onterecht aan de Aboriginals wordt toegewezen. Het verhaal gaat als volgt: Drie zussen werden verliefd op drie mannen van een andere stam. Het was echter volgens hun wetten verboden met ze te trouwen. Er ontstond een gevecht. Om de zussen te beschermen veranderde een wijze ze in steen. Jammer genoeg overleed de wijze tijdens het gevecht en kon niemand ze weer terug veranderen.
Doet het altijd goed zo'n verhaal. (Al is het een verzinsel voor de toeristen)
Het is een hele klim er naar toe, maar zeer de moeite waard. Je kijkt vanaf een platform zo op de beroemde rotsformatie en het honderden meters diepe dal in. Woorden schieten te kort. (en niet omdat we buiten adem zouden kunnen zijn)
Vervolgens wandelen we naar de Katoomba Falls via een smal pad en over de uit de rotsen uitgehakken trappen, met treden van soms wel 40 cm hoog. Dankzij haar nieuwe knietje heeft Marijke geen centje pijn en houdt het makkelijk een paar uurtjes vol.
We zijn moe en vol van alle indrukken van deze dag, maar uiterst tevreden. Als we eenmaal binnen zitten, horen we de regen op het dak tikken. Dat belooft wat voor morgen.
We kunnen inmiddels uitstekend overweg met de IPad. Even wat googlen en apps aangeschaft en zie daarvhet resultaat!
-
20 Maart 2013 - 09:54
Kimberlie:
Hoi Pap&Mam,
Erg leuk om te lezen hoe jullie deze mooie wegen begaan, waarvan ik er een enkeling jullie al voor ben gegaan. Zo te lezen heb ik ook niets gelogen over het feit dat dit echt een land voor jullie is! Straks willen jullie daar nog blijven... Al zou ik een tripje Australie in deze barre 2e winter zeker niet afslaan! (Ja, het vriest hier inmiddels weer) Jullie nog heel veel plezier deze laatste paar dagen en geniet er nog van!! Ik ben erg benieuwd naar de vele mooie foto's en het laatste stukje avontuur!
X Kimmetje -
20 Maart 2013 - 13:44
Ans En Ludo:
Hoi Ben en Marijke,
Net weer al jullie mooie foto's bekeken. Dit heb ik al vele malen gedaan, maar er komen er steeds weer bij. Het is nu 20 maart, dus jullie zijn nu weer dicht bij jullie terugreis. Hopelijk valt het met de schade allemaal mee en jullie zijn toch wel verzekerd op reis gegaan met die camper. Jullie zij bij vertrek ook zo goed geholpen, dus dat zal nu ook weer. Jullie hebben een prachtige reis gemaakt en ontzettend veel mooie dingen gezien en bijzondere dieren. Jullie zullen vast nog heel lang nagenieten en vaak en veel er over vertellen. Tot ziens in Nederland en fijne reis terug.
Liefs,
Ludo en Ans -
20 Maart 2013 - 16:53
Joke Van Den Broek:
Hoi Ben en Marijke,
Ik ben echt jaloers als ik dit allemaal lees. Behalve dan de schade aan de camper, maar daar moet je je niet druk over maken, dat is werk voor de verzekering moet je maar denken.
Daar moet je echt niet meer van wakker liggen.
Fijn dat jullie het zo mooi hebben en lekkere wandelingen kunt maken, dat is toch echt genieten.
Ik zit ook af te tellen naar onze vakantie, maar eerst moet de kleine bij ons Inge geboren worden en dan is het bijna zover voor ons om te genieten.
Heel veel plezier nog en we zijn alweer benieuwd naar het volgende verhaal.
Groetjes,
Harry en Joke. -
21 Maart 2013 - 00:23
Bep En Jos:
Hoi lieve luitjes,
Jullie reis is één groot avontuur, waar wij heerlijk van meegenieten. Wie van jullie twee kan het zo mooi verwoorden? Echt een schrijverstalent. We hebben het gevoel met jullie mee te reizen. We vinden het ook echt stoer van jullie om zo te reizen. Niks voor ons. Net als Hermien blijven wij wel wat dichter bij huis, b.v. de Kraayenbergse Plassen of de Kuulen in Mill. Hebben jullie je bontjas bij je en handschoenen? Want als jullie op Schiphol landen, schrikken jullie je te pletter. Zo koud als het hier is. Ik zou nog fijn 'n paar weken wachten, tot het hier wat warmer is. Nog 'n paar fijne laatste dagen daar en 'n goede terugreis gewenst.
Groeten en 'n knuffel van Jos en Bep. -
21 Maart 2013 - 11:35
Peter En Hetty:
Hoi Ben en Marijke,
Wat een mooie en indrukwekkende vakantie en vooral genoten van de prachtige reisverslagen en foto's.
Spannend door de vele onverwachtte momenten en de mooie wandelingen.
Samen nog lekker van de laatste dagen genieten en dan terug naar het koude kikkerlandje!
Groetjes Peter en Hetty
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
